από τον Chris Kerr
Far Cry 5αισθάνεται διαφορετικά. Πνιγμένος στις παγίδες της σύγχρονης Αμερικής, φαίνεται ότι ο πυροβολιστής zany, γνωστός για τις έντονες ρυθμίσεις και τους εξωφρενικούς χαρακτήρες του, έχει αφαιρεθεί πίσω στη γη. Όπου προηγούμενες εγγραφές έχουν πραγματοποιηθεί σε πλούσια νησιά του Ειρηνικού και οροσειρές Ιμαλαΐων, η αλλαγή εστίασης στα κράτη έχει κάνει την πέμπτη κύρια δόση της σειράς πιο ισχυρή υπόθεση.
Είτε του αρέσει η Ubisoft είτε όχι, οι σχολιαστές έφτασαν γρήγορα στα παράλληλαFar Cry 5Η απόδοση της Αμερικής και το πραγματικό πράγμα. Ο πολιτικός εξτρεμισμός, τα ζητήματα ελέγχου όπλων και φαινομενικά αλάθητοι φιγούρες έχουν γίνει πρωτοσέλιδα τους τελευταίους μήνες, αλλά το παιχνίδι αγγίζει επίσης ένα άλλο νεύρο στην αμερικανική ταυτότητα: την ιστορία των λατρείων της χώρας.
Κατά το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα, οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν ως φωλιές για λατρείες της Ημέρας. Στη δεκαετία του 1960 και του 70, ομάδες όπως η ανθρωποκτονία Manson Family και οι ακροάτες του Heaven's Gate που λατρεύουν τα UFO ευημερούσαν και διαδόθηκαν, πείθοντας τις εκκλησίες τους να διαπράξουν βίαιες πράξεις όπως δολοφονία και μαζική αυτοκτονία στο όνομα της οικογένειας, της θρησκείας και ακόμη και των εξωγήιων αρχόντων.
Η τελευταία προοπτική ανοιχτού κόσμου της Ubisoft φέρνει εκείνο το καρό παρελθόν στο παρόν, μεταφέροντας παίκτες στο φανταστικό backwater της Hope County, Montana, για να το καταφέρουμε με το Project at Eden's Gate - μια επιθετική μπάντα θρησκευτικών πολιτιστών που έπεισε ότι το τέλος είναι κοντά. Με επικεφαλής τον χαρισματικό ηγέτη τους, Joseph Seed (επίσης γνωστό ως The Father), η ομάδα καταλαμβάνει τον έλεγχο του αγροτικού τοπίου και φέρνει τον τοπικό λαό στη φτέρνα. Σε χαρτί διαβάζεται σαν μια εφιαλτική φαντασία, αλλά η υπόθεση δεν είναι τόσο μακρινής όσο ακούγεται.
γιατί το σωστό airpod μου δεν λειτουργεί
Νέοι γείτονες
Far Cry 5Ο αφηγηματικός διευθυντής Jean-Sébastien Decant εξηγεί ότι η εμφάνιση του Eden Gate στο παιχνίδι βασίζεται στο πώς οι λατρείες του πραγματικού κόσμου διαδίδουν τις ρίζες τους: Φανταστείτε ότι έχετε ένα αγρόκτημα και ένα καλό μέρος γης. Μια μέρα, συνειδητοποιείτε ότι οι γείτονες έχουν πουλήσει τη γη τους σε μια ομάδα εκκεντρικών ανθρώπων. Την επόμενη μέρα, εκατοντάδες εκκεντρικοί εγκαταστάθηκαν.
Συνειδητοποιείτε ότι οι γείτονες έχουν πουλήσει τη γη τους σε μια ομάδα εκκεντρικών ανθρώπων
Η παρουσία τους επηρεάζει το κοντινό τοπίο και το αγρόκτημά σας. Η επιχείρηση πηγαίνει νότια και η παρουσία των εκκεντρικών έχει υποτιμήσει την ιδιοκτησία σας. Κανείς δεν θέλει να το αγοράσει πια, εκτός από τους εκκεντρικούς που θα αγοράσουν με το φτηνό. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πώς λειτουργούν ορισμένες λατρείες για να αποκτήσουν μια στοχευμένη περιοχή και να εξαπλωθούν.
Αυτοί οι εκκεντρικοί θα μπορούσαν τότε να προσπαθήσουν να ενσωματωθούν σε τοπικές υποδομές, όπως επιχειρήσεις και κυβερνητικές υπηρεσίες. Από εκεί, θα μπορούσαν να ασκήσουν ακόμη μεγαλύτερη πίεση σε μη συμμορφούμενες προσωπικότητες και να δημιουργήσουν ένα buffer ελέγχου γύρω από τις βασικές τους λειτουργίες. Πρόκειται για μια άτακτα χρηστική τακτική που χρησιμοποιείται από ομάδες όπως το The People’s Temple, του οποίου ο αρχηγός Τζιμ Τζόουνς δημιούργησε τη δική του εκκλησία και ανέλαβε το ρόλο ενός πάστορα για να ενισχύσει την ιδιότητα του μέλους, να αποκτήσει επιρροή και τελικά να ωθήσει τη δική του ατζέντα εναντίον τους κατά τη διάρκεια των κηρυγμάτων. Η τεχνική είναι τόσο επιτυχημένη επειδή είναι αποτελεσματικά μια εσωτερική εργασία. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει, είναι ήδη πολύ αργά.
(Τζιμ Τζόουνς, ηγέτης του Ναού του Λαού, το 1977. Πίστωση: Wikimedia Commons / Νάνσι Γουονγκ)
Η Πύλη του Έντεν δεν κατήγγειλε συγκεκριμένα τους ντόπιους, συνεχίζει ο Ντάκταντ, όταν ερωτήθηκε για το πώς ένα τόσο ανορθόδοξο, φαινομενικά μαχητικό κίνημα θα μπορούσε να καθιερωθεί στην Επαρχία Ελπίδας - ακόμη και με έναν ηγέτη τόσο αινιγματικό όσο ο Σπόρος. Οι τάξεις τους είναι γεμάτες με παλιομοδίτες, τους αποξενωμένους και τις χαμένες ψυχές πριν από τις ημέρες της Μοντάνα, και πολλοί άλλοι έρχονται από όλο τον πλανήτη τα τελευταία δέκα χρόνια. Ας είμαστε ξεκάθαροι: δεν έχουν κρατήσει ποτέ έναν πολίτη σε όπλο ή δεν έχουν κλέψει τίποτα στο φως της ημέρας πριν από τώρα.
Η πύλη του Eden μπορεί να διαδίδει μια ακραία ιδεολογία, αλλά τα βασικά διατυπώνονται και κοινοποιούνται με έναν απλό, σχετικό τρόπο. Όπως πολλές λατρείες των ημερών που έχουν περάσει, πετυχαίνει στον κόσμοFar Cry 5γιατί προσφέρει σωτηρία σε όσους αισθάνονται εγκαταλειμμένοι. Τη δεκαετία του 1960, ένα νέο χριστιανικό κίνημα που ονομάζεται «Τα παιδιά του Θεού» υποσχέθηκε το ίδιο πράγμα, διαδίδοντας ένα μήνυμα πνευματικής επανάστασης, ευτυχίας και σωτηρίας, ενώ διδάσκει τους οπαδούς του να δυσπιστούν το σύστημα. Φυσικά, αν ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, συνήθως είναι, και η ομάδα μπλέχτηκε σε διαμάχη για να ζητήσει από τους μετασχηματιστές να δείξουν την αγάπη και το έλεος του Θεού και να προσελκύσουν άλλα μέλη μέσω του σεξ (μια μέθοδο που ονομάζεται «flirty fishing»).
Αφού κέρδισε τη φήμη, αναγκάστηκε να αναδιοργανώσει και να αναδιοργανώσει, αλλά εξακολουθεί να υφίσταται ως The International International. Μπορεί να αναρωτιέστε πώς αυτές οι κινήσεις διατηρούν την ελκυστικότητά τους μετά από τέτοιου είδους παραβάσεις υψηλού προφίλ, αλλά η Decant έχει ήδη δώσει την απάντηση: προσελκύουν όσους δεν αναζητούν τίποτα περισσότερο από την ασφάλεια και την αποδοχή. Προσφέρετέ τους αυτό, και ίσως να τους προσφέρετε και στον κόσμο.
Ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες
Ακούγοντας τον αφηγηματικό σκηνοθέτη κλασσικό λυρικό για τις μεθόδους πίσω από την τρέλα, είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστεί με το ποσό της σκέψης που έχει κάνει το Eden's Gate μια αξιόπιστη απειλή. Η Ubisoft προφανώς έκανε μεγάλη προσπάθεια για να στηρίξει τους φονταμενταλιστές της στην πραγματικότητα, μιλώντας με ειδικούς από όλο τον κόσμο, συναντώντας με τους ντόπιους της Μοντάνα (ναι, το ίδιο το κράτος είναι ένα πραγματικό μέρος), και εξετάζοντας την ιστορία των λατρείων και των προετοιμασιών από τη δεκαετία του 1960 και μετά .
Δείτε το σχετικό παιχνίδι ντετέκτιβ Το Beckett είναι ένα ενοχλητικό, ταξίδι Dadaist που σας κάνει να αμφισβητείτε την πραγματικότητα Από το Dark Souls στο Manifold Garden: Πώς τα παιχνίδια λένε ιστορίες μέσω της αρχιτεκτονικής Grand Theft Auto και η ιστορία της ιστορίας
Ο ανθρωπολόγος και ο καθηγητής του κρατικού πανεπιστημίου Stephen F Austin, Karol Chandler-Ezell, επίσης, εντυπωσιάστηκαν από τις προσπάθειες του στούντιο και επιβεβαίωσαν ότι η έννοια της πραγματικής Πύλης του Έντεν δεν είναι τίποτα άλλο παρά πιστή.
πώς να εγκαταστήσετε την τηλεόραση pluto στην έξυπνη τηλεόραση της Samsung
Δεδομένου ότι το παιχνίδι βρίσκεται στις δυτικές ΗΠΑ, και η λατρεία είναι ένα χριστιανικό παράγωγο με λευκά μέλη, θα ξεφύγουν αρκετά, μου λέει, υποδηλώνοντας ότι η λατρεία θα αντιμετωπίζεται πολύ διαφορετικά από το σύστημα δικαιοσύνης και τα μέσα ενημέρωσης από ό, τι μια μη χριστιανική ομάδα, ή μια ομάδα που περιλαμβάνει άτομα χρώματος. Είναι της άποψης ότι οι σύγχρονες υποδομές μας σχεδόν σίγουρα θα φαινόταν πιο ευγενικά στο σμήνος του Seed, επιτρέποντας στις διεστραμμένες ιδεολογίες του να αναπτυχθούν και τον αριθμό τους να πολλαπλασιαστεί.
(Μια κούπα του David Koresh το 1987, που πραγματοποιήθηκε από τονΓραφείο σερίφης της κομητείας McLennan. Πίστωση: Wikimedia Commons)
Ο Koresh φαίνεται να μοιράζεται περισσότερες από μερικές ομοιότητες με τον τρελό της Ubisoft με ένα συγκρότημα messiah
Ρίξτε μια ματιά για πόσο καιρό οι ομάδες της Φονταμενταλιστικής Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημέρων (Μορμόνων) παρέμειναν στη Γιούτα, το Κολοράντο και το Δυτικό Τέξας τις τελευταίες δεκαετίες. Εν τω μεταξύ, το Branch Davidians, μια θρησκευτική λατρεία που εδρεύει στο Waco, πλήττει γειτονικές πανεπιστημιουπόλεις και πόλεις για χρόνια και δεν αντιμετώπισε προβλήματα μέχρι να γίνουν πραγματικά προφανείς για την αποθήκευση τεράστιων οπλοστασίων και όπλων. Χρειάστηκαν αρκετά ακραίες χρεώσεις παιδικής κακοποίησης για να κάνουν τελικά κάτι γι 'αυτά.
Η αναφορά των Davidians Branch, με επικεφαλής τον αυτοανακηρυγμένο τελικό προφήτη David Koresh, είναι ιδιαίτερα περίεργη. Ο Koresh φαίνεται να μοιράζεται περισσότερες από μερικές ομοιότητες με τον τρελό της Ubisoft με ένα συγκρότημα messiah. Για αρχάριους, και οι δύο εμφανίζουν μια τάση για όπλα, εχθρικές εξαγορές και φανταστικές προφητείες, και μάλιστα έχουν την ίδια γεύση στους αεροπόρους.
θέμα των ευχαριστιών των Windows 10
Αυτή είναι η πραγματική ζωή;
Όπως θα περίμενε κανείς από κάποιον που κρατά όπλα και παρενοχλεί ολόκληρες πόλεις για αθλητισμό, ο Κορέας τελικά βρήκε το τέλος του σε μια πυρκαγιά όταν το FBI επιτέθηκε στο συγκρότημα του Davidians τον Απρίλιο του 1993.Far Cry 5, φαίνεται ότι οι παίκτες θα αντιμετωπίσουν ένα παρόμοιο έργο: κόψτε το κεφάλι από το φίδι και εξαλείψτε την απειλή. Είναι προφανής έμπνευση από το προηγούμενο έτος και ένα ακόμη λεπτό λεπτομέρεια που φέρνει μια απόκοσμη αίσθηση οικειότητας στον κόσμο της Hope County.
(Πυρκαγιά στο Branch Davidians'Mount Carmel Center το 1993. Η πολιορκία διήρκεσε 51 ημέρες και είχε ως αποτέλεσμα 76 θανάτους, συμπεριλαμβανομένου του David Koresh. Credit: FBI / Wikimedia Commons)
Πράγματι, όσο περισσότερο σκέφτομαι την επικίνδυνη ερωτική σχέση της Αμερικής με το παράξενο και τρελό, τόσο περισσότερο αναρωτιέμαι αν η αυτο-στιλ παράλληλη πραγματικότητα της Ubisoft έχει αρχίσει να αιμορραγεί στη δική μας. Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται στο πραγματικό μας χρονοδιάγραμμα χάρη σε έναν άγριο μαλλιαρό αρχηγό και ένα συνεχώς διευρυνόμενο ιδεολογικό χάσμα, είναι δύσκολο να μην δούμε το Far Cry 5 ως την ψηφιακή ενσωμάτωση της σύγχρονης Πολιτιστικής Αμερικής. Ο Decant φαίνεται να συμφωνεί, και ενώ δεν διαβάζει υπερβολικά την πολιτική πολιτικοποίηση της σειράς, παραδέχεται ότι είναι λίγο νευρικός όταν η πραγματικότητα αρχίζει ξαφνικά να μιμείται την τέχνη.
Ζούμε σε ένα κλίμα πολύ βραχυπρόθεσμων κύκλων πληροφόρησης. Όλοι φρικάρουν? υπάρχουν πολλές κρίσεις που είτε βασίζονται σε πρωτοσέλιδα είτε καθοδηγούνται από συναισθήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μοιάζουν με βενζίνη και οι ειδήσεις ταιριάζουν, προτείνει, μιλώντας για την αντίδραση όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Far Cry 5.
Είναι η ώρα που ζούμε, δεν αισθάνομαι προσωπικά τίποτα για τις πολιτικές συγκρίσεις που κάνουν οι άνθρωποι. Μόλις μοιραστούμε το παιχνίδι με τους θαυμαστές μας, δεν είναι πια δικό μας […], αλλά ως προγραμματιστής ήταν λίγο τρομακτικό. Έχω δουλέψει σε πολλά παιχνίδια εμπνευσμένα από τον κόσμο και την ιστορία μας στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν έχω συγκλονιστεί από την πραγματικότητα όσο με αυτό.
